| نوشته شده به دست Pardad اقتصاد از ارکان اصلیِ حیات انسانی است. پویایی اقتصاد، قوام اجتماعی و در ادامه رشد و پیشرفت را حاصل میشود. جمهوری اسلامی ایران، در دههی چهارم خود، اهتمام اصلیاش را متوجه این نکته کرده است. اگر نظام اسلامی نتواند در بُعد اقتصادی خود را احیاء کند، با چالشهای بسیار جدی روبهرو خواهد شد. اهمیت این نکته چنان است که مقام معظم رهبری سالهای دههی اخیر را متأثر از دغدغههای اقتصادی نامگذاری کردهاند. ایشان همچنین در ابتدای این دهه، اصل 44 قانون اساسی مبنی بر چگونگی خصوصیسازی و در آستانهی امسال، محورهای اقتصاد مقاومتی را بیان کردند. به عبارت دیگر، اکنون کاربست تغییرات بنیادی برای پویایی اقتصاد ایران در سطح خرد و کلان مورد اهتمام کل و جزء نظام است.
یکی از وجوه اقتصاد مقاومتی، تولید و مصرف کالای داخلی است. فهم و شناخت دقیق این امر، ما را به دیگر ابعاد اقتصاد مقاومتی رهنمون میسازد. شناخت تجربهی تکیه بر تولید داخلی بهخوبی قادر است ما را در موضوع بیانشده هدایت کرده، نقاط قوت ما را نشان دهد و مانع از ارتکاب خطاهای پیشین شود. اقتصاد مقاومتی بُعد سلبیای نیز دارد و آن رویکرد مقاومتی در قبال تولیدات خارجی است. اینکه نباید به تولیدات خارجی وابسته بود. با توجه به مطالب فوق، اقتصاد مقاومتی دو جنبهی ایجابی و سلبی دارد.
در رویکرد ایجابی، توجه به تولید داخلی و خرید و مصرف آنها مورد نظر است و در جنبهی سلبی، باید توجه داشت که از تولیدات خارجی، که نمونهی داخلی دارند، فاصله گرفت و وابستگیای نسبت به آنها وجود نداشته باشد. نوشتار حاضر درصدد است یکی از تجربههای تولید و مصرف کالای ایرانی در تاریخ معاصر ایران را بهمثابهی تجربهای برای اقتصاد مقاومتی بکاود و از این رهگذر، رهگشایی معرفتی برای مخاطبین ایجاد کند. موضوعات مرتبط: برچسبها:
.:: This Template By : Theme-Designer.Com ::. | درباره وبگاه
در این وبلاگ با تاکید بر "اقتصاد مقاومتی مبتنی بر نظر رهبری" به حواشی دیگر هم خواهیم پرداخت.
همراه با ما بمانید...آرشیو مطالب |